woensdag 28 juni 2017

Wedstrijd #16 2017 – Corrida de Wanzoul 2017 (Challenge Hesbignon)



Datum
Afstand
Tijd
Tempo
Hoogte
Temperatuur
Positie
24.06.17
10.30 km
00:46:18
4'29"/km
103 m
+22.2 °C
44 / 303


De eerste keer dit jaar dat ik 2 wedstrijden op een weekend op het programma had staan. Hier heb ik lang moeten over nadenken; maar ik ben Chris Wouters niet en ik ben mijn inziens niet in staat om 2 dagen na elkaar voluit te gaan in een wedstrijd. Daarom zet ik deze week alles op Den Hoeselèr run bij ons in het dorp. Desalniettemin wilde ik toch graag meedoen in Wanzoul als opwarming en ik heb het me zeker niet beklaagd, want het was een aangename wedstrijd.

Het zag er bovendien heel lang naar uit dat ik alleen zou moeten deelnemen, want Beny is al enkele weken op de sukkel met de Hamstrings tot ik ineens een bericht krijg in de namiddag "ga jij gaan?". "Uiteraard". "Ik pik je wel op aan het Neremsplein" En zo geschiedde... Beny had last minute toch maar besloten mee te gaan want zijn avondplannen waren gecancelled en dan wilde hij toch maar proberen. 1 Nadeel: hij had in de namiddag nog 3 hotdogs met zure kool naar binnen gespeeld niet wetende dat hij nog zou mee gaan lopen :-)

Veel volk in Wanzoul. Onze auto stond op meer dan een kilometer geparkeerd van de start; dit was trouwens één van de leukste startplaatsen dit jaar. Een grasveldje waar een heleboel kermisattracties was opgezet met een grote tent in het midden waar alles te doen was. De geur van heerlijke frieten en bier maakte het feest compleet!

Ondanks dat mijn opzet vandaag was om de motor te sparen voor morgen, wilde ik de eerste kilometer wel even proeven van de wedstrijd. Dus de eerste kilometer ben ik nog even enthousiast meegesprongen met de kopgroep wat resulteerde in een best snelle eerste kilometer in 3:19. Al snel zag ik dat het hier vandaag een 2strijd ging worden tussen Arnaud en Vincent Mottoul. Dus als hoogste plek was hier een derde plek te rapen. Ik had bijgevolg mijn conclusie snel gemaakt en roep tegen Beny "hier stopt het voor mij vandaag; tot straks".

Lang geleden dat ik nog eens zo kunnen genieten heb tijdens een wedstrijd. De volgende kilometers liep ik allemaal tussen de 4:30 en 4:50 en ik werd langs alle kanten voorbijgesneld door collega joggers... toch een vreemd gevoel maar ik liet het niet aan mijn hart komen. Rondkijken en genieten van het uitzicht is de boodschap en dat lukte wonderwel.

Normaal sta ik half (of mischien zelfs iets meer) stervend op wedstrijdfoto's met een Sylvester Stallone bek, maar dat zou me vandaag NIET overkomen. Ik moest en zou vandaag ook eens een foto met een big smile hebben met de duimen omhoog... enjaja het is me gelukt!



Op zich was dit eigenlijk wel een heel zware wedstrijd geweest als ik hier op volle pond had komen lopen. Op km 4 en 5 zaten 2 venijnige klimmetjes op een zeer slecht beloopbaar en smal paadje. Eens boven aangekomen was het wel genieten en liep het een pak vlotter. Naar het einde van de wedstrijd toe worden we richting het kasteelpark geleid en tussen kilometer 8 en 10 loop je 2 keer steil omlaag om kort daarna de hoogtemeters als weer goed te maken.

Bij aankomst krijg ik van Beny te horen dat hij onderweg zijn hotdog nog een paar keer heeft mogen eten en dat hij dus ook niet direct een memorabele wedstrijd liep: hoewel is het lopen van een wedstrijd na het eten van 3 hotdogs misschien juist wél heel memorabel.

Conclusie: ideale voorbereiding voor Den Hoeseler run van morgen... nu hopen dat het het waard is geweest :-)


dinsdag 27 juni 2017

Wedstrijd #15 2017 – Les Crêtes Fallaisiènnes 2017 (Challenge Hesbignon)


Datum
Afstand
Tijd
Tempo
Hoogte
Temperatuur
Positie
11.06.17
13.40 km
00:52:09
3'54"/km
172 m
+23.9 °C
3 / 293

 Wedstrijdverloop Garmin

Dit was een wedstrijd waar ik al 3 weken naartoe geleefd had. Tijdens de jogging in Borlez wist iemand ons na de wedstrijd te vertellen dat Fallais een heel zware koers was en nadat ik dit dezelfde avond nog had opgezocht kwam ik inderdaad tot de conclusie dat Fallais heel zware kost is met 2 stevige beklimmingen met een gemiddeld stijgingspercentage richting de 15%. Waarom in hemelsnaam kijk je nu uit naar zo een wedstrijd? Dat vraag ik me nu ook nog af; maar ik wilde hier een goed resultaat neerzetten en de negatieve spiraal van de voorbije maanden definitief ombuigen in een positieve trend. Beny had vorige week na Bassenge heeft veel last gekregen aan de hamstrings en ging half geblesseerd uiteindelijk toch mee lopen.

Deze week waren we mooi op tijd in Fallais en via wat bloginformatie verkregen van de blog van Mario en Willy had ik al een idee van hoe het parcours er zou aan toe gaan. Kort samengevat: tot km 4 relatief vlak; dan een heel zware klim om dan van km 5 tot 8 wat op en neer te gaan en op km 8 weer een stevige klepper voor de kiezen te krijgen. Vanaf km 9 is het dan dalen tot aan de finish. Bijna alles op onverharde wegen weliswaar. Zeker geen snel parcours vandaag!

Aan de start zien we al dat Arnaud vandaag klaar is om er een lap op te geven dus daar gaat niet veel aan te doen zijn. Voor het overige niet heel veel bekende gezichten. Misschien ook niet veel gegadigden voor zo een wedstrijd. De start is zeker niet overdreven snel; ook met het verloop van de wedstrijd in gedachten is het verstandig om niet te hard van stapel te gaan. Arnaud snelt er al gauw alleen vandoor gevolgd door Jeremy Classe, een loper die ik nog niet vaak ben tegengekomen, maar duidelijk heel sterk blijkt. Daarachter volgt Anael Argento met op een paar tientallen meters daarachter ikzelf en Beny. Dit blijft ook zo tot aan de eerste beklimming op 4 km.


Hier lopen we al snel in op Anael en komen we vervolgens met 3 te zitten. Die eerste beklimming is bovendien loodzwaar. 60-70 hoogtemeters op minder dan 500-600 meter is moordend en het tempo zakt weg tot minder dan 4:30 wat uiteindelijk nog wel meevalt. Eens boven aangekomen krijgen we een km om "op adem te komen". Dat lukt me eigenlijk wonderwel en als snel kan ik het tempo enorm omhoog jagen. Ik slaag er zelfs in om een gaatje te krijgen tov Anael. Voor Beny; die half geblesseerd deelneemt is het al enorm straf dat hij op dit moment nog steeds op deze plek aan het lopen is.
km 5 wordt op het einde trouwens heel fel en scherp dalend en zou bij nat weer regelrecht gevaarlijk zijn geweest. Nudat de grond kurkdroog is durf ik wat meer risico's pakken en loop ik deze km in 3:22. De volgende 3 kilometer is constant heuvelachtig met vaak smalle strookjes bospad in hoog gras. Uitstekend loopt zoiets zeker niet en het tempo zakt wel weer wat. Kilometer 7 en 8 zijn twee heel zware kleppers, maar ondanks het feit dat ik km 8 trager loop dan 4; voelt deze kilometer minder zwaar aan als km 4. Los daarvan is dit voor een jogging een moordend stukje waar je jezelf helemaal op kan kapot lopen. Dus het is in dit middenstuk een kwestie van krachten sparen.

Want na kilometer 8 volgen nog bijna 5 km dalend parcours waar je nog tempo moet kunnen maken. Dat lukt me uitstekend gezien ik ga draaien aan een tempo van 3:36. Zeker gezien het feit dat dit parcours zeker geen mooi tarmac baantje is, maar een veldweg vol diepe gaten en lang gras. Het laatste stuk is wel weer terug richting tarmac. Alleen moeten we net voor de aankomst, rond km 12.2 begint er een steil dalende stuk in een bosje met veel stenen en gaten en eigenlijk zie je niet goed waar je aan het lopen bent. Een best gevaarlijk stuk ook omdat hier een scherpe bocht inzit waar Beny in al zijn enthousiasme in de gracht is gesukkeld. Ik overleef het gelukkig beter en kan terugblikken op een wedstrijd die goed moet doen voor het vertrouwen. Al enkele weken op rij dat ik als derde senior binnenkom. Het wordt precies mijn vast stekje!! Nu staat als volgende belangrijke wedstrijd met een DIKKE stip de Hoeseler Run aangeduid. Afwachten wat dat gaat geven... lopen voor eigen publiek.



maandag 26 juni 2017

Wedstrijd #14 2017 – Jogging de Bassenge (ClaP)



Datum
Afstand
Tijd
Tempo
Hoogte
Temperatuur
Positie
04.06.17
10.40 km
00:40:31
3'57"/km
88 m
+16.1 °C
10 / 209

Wedstrijdverslag Garmin

Na Faimes op 21 mei was een goeie trainingsperiode zonder wedstrijden zeer aangenaam en ik was dus blij dat de volgende Challenge Hesbignon wedstrijd in Braives pas gepland was op 11 juni. Maar ge kent dat... woensdag tijdens ons traditioneel groepetentje in Etna in Tongeren werd een leuke wedstrijd in Bassenge vermeld en daar zouden we toch aan moeten deelnemen.... ik had eigenlijk gepland om een tempoduurloop te doen zondag dusja... waarom ook niet?

Lang geleden dat we nog eens met 3 van ons loopgroepje aan de start van een wedstrijd samen stonden. Mark; Beny en ikzelf waren present. Dat is waarschijnlijk geleden van december in Haneffe voor de tempeliersrun. Deze keer had Mark echter geen "maakjewijnkelderavond" gepland de avond voor de wedstrijd dus die zou wel scherp staan. Beny staat altijd scherp en ikzelf mja ik was toch vastberaden mezelf niet te laten verleiden om mee te snellen met de kopgroep.

Ikzelf en Beny komen heel laat aan in Bassenge. Ongeveer 20-30 minuutjes voor de start; net genoeg tijd om in te schrijven en snel 2 km in te lopen. We zagen Mark niet direct en dachten al dat het toch met ons tweetjes ging worden; niet dus. Plots verschijnt hij als een pijl uit en boog tijdens de opwarming en de 2e opwarmkilometer doen we met ons drieën. Hier wordt nog even verteld hoe dit gebied het vaste trainingsterrein was van Mark, Beny, Luc en Michel enkele jaren geleden. Ikzelf ben hier nog nooit geweest. Voor alles een eerste keer.

Daarna is het al tijd om te starten. De gedoodverfde favoriet vandaag is duidelijk Jo Vrancken. Zal moeilijk te kloppen zijn. Daarnaast ook Patrick Philippe aanwezig. Meer dan genoeg kwaliteit dus. De start is direct een stevige kilometer. Al snel moeten we op een landweggetje relatief steil omhoog. Ik houd me aan mijn planning en loop een kalme eerste kilometer op 3:51. Kilometer 2 is sterk dalend dus hier gaat het tempo zoiezo omhoog en loop ik een tijd van 3:37. Het vervolg is een lang vlak stuk van kilometer 2 tot 8 grotendeels op asfalt dus eigenlijk wel ideaal voor een tempoduurloopje. Ondanks het feit dat ik niet gepland had om diep te gaan; had ik zoiezo geen superbenen vandaag en had ik hier nooit een topprestatie kunnen neerzetten.

Goed om te onthouden is dat vanaf km 8 het zwaarste stuk van de wedstrijd eraan komt. Ongeveer 40 hoogtemeters op 600 meter (7% stijging) is best pittig; zeker aan het eind van een wedstrijd. Ook bij mij komt dit aan ondanks het ingehouden tempo. Na 600 meter denk je even dat je alles gehad hebt, maar net voor km 9 komt er nog een klein venijnig stukje aan om nog even goed int rood te kunnen gaan. Kilometer 10 is cruisen tot aan de streep.

Achteraf krijg ik nog een heroïsch verhaal te horen over hoe kilometer 8 in de kopgroep eraan toe ging. Jo Vrancken was zoals verwacht veel te sterk en was als een vogeltje gaan vliegen; maar daarachter streden Mark; Beny en Patrick voor de 2 overgebleven podiumplaatsen. Mark zag op kilometer 8 een berg verschijnen die hij al 100en keren had bedwongen en zette hier zijn aanval in en slaagde er initieel ook in om beide heren tot 50 a 100 meter los te lopen, maar dat was zonder Beny gerekend die in het dalende stuk er nog in slaagde om 100 meter goed te maken en zelf nog 100 meter voorsprong bijeen te lopen op Mark. Volgens Mark vertaalt zich dat in een slotkilometer onder de 3:00! Bijzonder :-) In ieder geval een mooi podium. Jo 1; Beny 2 en Mark 3.

Met een heerlijke Chimay en een trouwens prachtig loopweertje wordt samen met Jo en Stijn Vanderbeuken nog nagekeuveld over deze leuke wedstrijd!

Geen foto's in dit verslag want ik heb er geen kunnen terugvinden...