Wedstrijd #25 2017 – Boucle D' Oreye (Challenge Hesbignon)

Datum	Afstand	Tijd	Tempo	Hoogte	Temperatuur	Positie
29.10.17	9.63 km	00:34:04	3'32"/km	114 m	+11.1 °C	3 / 300

Wedstrijdverslag Garmin

De voorlaatste koers van de Challenge dit jaar waar ik wel naar uit keek tot woensdag. Trainingen gingen prima; gevoel was prima... normaal moet ik hier een goeie prestatie kunnen leveren. En dan begint donderdag tijdens een duurloopke de linkerkuit op te spelen... het gevoel was ook verontrustender als gewoonlijk: constant zeurende pijn die langzaam verergerd met regelmatig een lichte pijnscheut. Vrijdag was rustdag, maar op het werk voelde ik heel de dag dat het euvel nog niet verholpen was. Zaterdag tijdens loslopen was de pijn er nog steeds. Ironisch om net nu een beginnende blessure op te lopen nu ik eigenlijk relatief rustig aan het trainen ben.

Desalniettemin was het plan toch om vandaag in Oreye goed te lopen. Samen met Beny vertrokken we na een lange nacht (1 extra uur!) naar Oreye en het was wel eens aangenaam om te arriveren na een dikke tien minuten ipv 40 minuten. Eerste indrukken: veel volk en veel wind! Hier en daar herken ik al een stukje van het parcours. Zeker het grasperkje langs de Chaussee Romaine waar we omhoog moeten na km 2.

Bij het inschrijven zien we dat Jo Vrancken, Pascal Van Marcke, Luc Nassen en Regi Dehin aanwezig zijn. Sterke tegenstanders die we normaal in het verre Hesbignon niet treffen. De conclusie is snel en duidelijk: wil ik hier winnen, zal ik voorbij een sterke Jo Vrancken moeten vandaag... dat wordt niet simpel. Samen met Willy Cortleven doen we een verkenning van het parcours incluis het sutkje gras en de hiervolgende heuvel die we in de eerste passage naar beneden af rennen en bij het terugkomen omhoog moeten trotseren. Hier waarschuwt Willy ons dat dit een stevige klepper is opt einde van de koers ;-)

De start is stevig: zoals altijd een paar zeer jonge deelnemers die even vooruitsnellen; de eerste 300meter zijn dalend en nodigen uiteraard uit om stevig uit de startblokken te schieten. Al gauw pakt Jo het commando over en voert het tempo gelijkmatig aan. Nadat de eerste 300 meter achter de rug zijn; is de pret voorbij. Nu staat er iets meer dan een kilometer stijgwerk op het programma en gezien het stevige starttempo (km 1 3'20") is dat voor mij een stevige borrel om weg te slikken. Dit is de voorbije wedstrijden in de Hesbignon niet veel gebeurd en bij het doorkomen op het km1 punt lopen we dan ook al maar met 3 meer: Jo; Regi en ikzelf.

Eindelijk komen we aan het grasveld boven en kunnen we rechts de veldweg op; en een beetje dalen maar dat wil niet zeggen dat het daardoor gemakkelijker wordt: het tempo blijft strak en op deze veldweg laat Regi een gaatje vallen. Ik voel wel aan dat het eigenlijk een beetje te snel voor me gaat maar ik ben hier vandaag gekomen om te proberen winnen en neem een gok door Jo verder te volgen. Aangekomen aan Chateau D'Otrange klokt km 2 af op 3'20" hetgeen ik trouwens volledig mis want op dat moment ben ik volop bezig met volgen.

We lopen rondom het chateau op een grasweggetje om vervolgens een kilometer lang een zompig, nat bospad voor de kiezen te krijgen. Ik blijf wel aanklampen, maar merk wel dat mijn schoentjes (Saucony Fastwitch 8) eigenlijk niet ideaal zijn voor deze wedstrijd: ik heb niet veel grip en heb reeds natte voeten. Gezien de zwaarte van deze kilometer is het bijzonder dat we erin slagen deze af te werken in 3'28". Er wordt ons echter weinig rust gegund op dit parcours. Nadat we een kort stukje vlakke asfalt in Otrange mogen doorlopen krijgen we weer een stevige helling voor de kiezen het veld in en bijgevolg ook volledig blootgesteld aan de wind.

Deze helling is helaas ook het punt waarop ik langzaam maar zeker een gaatje moet laten vallen op Jo. Zeker als ik net na het bovenkomen in het veld tijdens een 90° bocht naar links in het veld bijna op mijn gezicht ga daar er een dunne modderlaag in de bocht ligt en mijn schoentjes hier aanvoelden als rolschaatsen. 3'38" in km 4 is dan ook logischerwijze het gevolg. 

Daarna lopen we een kilometer over de veldbaan licht dalen terug richting Otrange. Ik probeer het tempo terug op te krikken; ook omdat ik goed besef dat Regi niet zo ver achterzit en inhouden geen optie is. Kilometer 6 is moordend: een kilometer lang tegen 5% omhoog tegen de wind in: mijn tempo gaat helaas omlaag en Regi profiteert hiervan om me bij te benen: de tol van de snelle start.

Gelukkig komt hij net voor de top bij mij en zijn km 7 en de eerste 500 meter van km 8 vlak en relatief goed beloopbare veldbaan met weliswaar wel wat wind tegen maar ik ben op dat moment best stevig aant afzien dus van de wind merk ik niet zo heel veel. Ondanks dat blijf ik bij Regi en lopen we toch weer tegen een mooi tempo van 3'32".

Dan komt de passage waarvoor Willy ons had gewaarschuwd :-) De verkorte versie van de beklimming in km 6 is nogmaals voor mij een zware strijd en het sein voor Regi om me eraf te gooien en dat lukt helaas. Ik moet een 10tal meter prijsgeven. Zware kost... bovendien heb ik ook niet de luxe om nu te zeggen uitbollen tot aan de finish en tevreden zijn met de 3e plek. Ik hoor immers duidelijk dat er nog iemand op komst is... op dat moment heb ik geen tijd om goed achteruit te kijken maar ik zie een oranje schim op een dikke 10tal meter volgen en aangezien ik zijn looppas goed kan horen wil dat zeggen dat hij niet ver weg kan zijn.

Zeer blij om de graszone te hebben overleeft zonder mijn derde plek te zijn kwijtgeraakt; is de laatste tijd simpel. Nu een kilometer dalen en toch nog even alles eruit halen om dan die 300 meter richting de aankomst nog te overleven. Het tempo op die dalende kilometer gaat ook weer gevoelig omhoog (3'25") hetgeen voldoende blijkt om mijn voorsprong te behouden. In 2015 werd ik in het laatste stuk naar de finish nog voorbijgesneld door Christophe Castermans en Luc Nassen en dit jaar zou me dat niet opnieuw overkomen... even goed diepgaan en gelukkig als 3e finishen. Phew... ik kan me niet herinneren dat dit in 2015 zo een zware wedstrijd was...