[Recept] Lunch Quinoa met spinazie en champignons

Een gezond gerecht voor de lunch of een licht avondmaal. Het idee komt uit ons kookboek, maar werd gepimpt tot iets heerlijks door vrouwlief!


Ingrediënten voor 2 porties:
 250 g Parijse champignons
1 hand"JE" pijnboompitten
500 g Verse spinazie
Groentebouillon175 a 190 ml
150 g Quinoa bio
2 teentjes knoflook


Recept:
1. Spinazie schoonmaken (steeltjes verwijderen + wassen).
2. Champignons borstelen en in 4 snijden.
3. Spinazie in beetje boter aanstoven tot hij geslonken is. (op een gemiddeld vuur)
4. Spinazie cutteren.
5. Champignons in zelfde pan met geplette knoflook aanstoven. (op een gemiddeld vuur). Het vocht dat hierbij is vrijgekomen afgieten.
7. Spinazie er weer bij en kruiden met peper en zout en vuur uit.
8. Quinoa kort spoelen in zeef onder stromend koud water. Quinoa en groentebouillon in aparte ketel al roerend aan kook brengen. Eens deze kookt op een gemiddeld vuur, deksel erop en ongeveer 8 minuten laten verder garen. Indien nog niet gaar, eventueel nog beetje extra groentebouillon toevoegen. Eens gaar, van vuur af en even enkele minuten laten rusten.
9. Als spinazie niet meer warm is, even kort opwarmen.
10. Pijnboompitten kort roosteren in een pan zonder vetstof tot deze lichtbruin van kleur zijn.
11. Alles mengen en dresseren met de pijnboompitten erop

Calorieën per portie: 437 kcal, koolhydraten 63g (59%), vetten 11g (21%), eiwitten 21g (20%)

Wedstrijd #6 2017 - Jogging T.T.Tillier (Challenge Hesbignon)

Datum	Afstand	Tijd	Tempo	Hoogte	Temperatuur	Positie
05.03.17	11.40 km	00:40:49	3'35"/km	83 m	+7.8 °C	5 / 212

Wedstrijdoverzicht Garmin

Na een lange voorbereiding is het zover: de eerste wedstrijd van de Challenge Hesbignon en helaas vertrek ik toch met een klein hartje. De voorbije weken is de goeie vorm plots omgedraaid in een mindere periode. Als voorbereiding had ik dan (met de foutjes van vorige week indachtig) een rustige week ingepland zodat ik normaal fris aan de start moet verschijnen. De generale repetitie op zaterdag (10 km loslopen) gaf echter niet direct veel moed, want het gevoel was eigenlijk helemaal niet goed. Maar goed... we zijn er lang voor aan het trainen geweest. Met goeie moed naar de wedstrijd! Op zaterdag laat Beny weten dat hij ook van de partij zal zijn en net zoals vorige week vliegen we er dus weer met zijn twee in. Het is een verre verplaatsing naar Fernelmont (vlak tegen Namen)... een autorit van 45 minuten vanuit Nerem en dus bijna een uur vanuit Hoeselt, maar we arriveren netjes op tijd. Ter plaatse krijg ik Beny overtuigd om zich ook voor de Challenge in te schrijven! Mooi zo! In de opwarming wordt al duidelijk dat er een stevig windje staat. Gezien ik thuis het parcours wat bestudeerd had, weet ik dat tussen km 3 en km 6 de wind gans de tijd recht in het gezicht zal blazen dus dat wordt een stevig begin. Zorgen dat we nog wat energie over hebben naar het einde toe is dus de boodschap. De start is aan het sportcomplex en ik herken onmiddellijk Remi van Loo die ongetwijfeld ook deelneemt aan de Challenge. Vorig jaar moest ik nog meermaals de duimen voor hem leggen dus het wordt afwachten wat dit gaat geven.
De start verloopt eigenlijk best hectisch. De startgever is blijkbaar zeer ongeduldig en begint uit het niets af te tellen. Beny zit op dat moment nog gehurkt zijn veters te binden en gelukkig krijgen we hem nog even tegengehouden; maar in plaats van terug vanaf 5 te beginnen telt hij verder af vanaf 2 en HUP weg zijn we. Wat nu? De eerste paar honderd meter lijken eigenlijk traag te gaan. Zonder veel moeite te moeten doen vlieg ik direct naar de kop van de wedstrijd... inhouden Frankie... nadenken... dus ik zoek snel wat schutting in de rug van Raphaël Durviaux. Beny had voor de wedstrijd al aangegeven dat dat een stevige klepper was. Km 1 is zeker niet de snelste eerste kilometer die ik ooit in een wedstrijd heb gelopen: 3'30". Tijdens het lopen van km 2, worden we bijgebeend door Gert Theunis (V1) en gaat het pad over in een veldweg met grote plassen water. Het wordt een strook van 500-1000m springen om de plassen te ontwijken. Het maakt het er zeker niet gemakkelijker op en bijgevolg wordt km 2 eveneens ronde de 3'30". In kilometer 3 wordt het parcours pas echt lastig... de plassen maken plaats voor een vettig veldbaantje waar je constant je voeten onder je lijf voelt wegglijden. Ondertussen moet ik Raphael en Gert lossen en kom ik alleen terecht op de 3e plek met kort achter me Beny en Dominique Noel met Remi van Loo. Ik wist op voorhand al dat km 3 een zware klepper werd en dat werd bevestigd want het vettige weggetje begon ook nog eens goed te stijgen. Niet langgerekt; maar van die korte, stevige kuitenbijters. Op km 2.7 maken we een 90° bocht naar rechts terug naar de beton, maar wel pal tegen de wind in in open sferen. Kilometer 3 wordt mijn traagste kilometer met meer dan 3'50". Vervolgens tegen de wind in beuken werd er iets te veel aan en ik moest Beny en Dominique Noel lossen en uit onderstaande foto kan je afleiden dat dat niet van hart was. Hoe dan ook... ik moest passen en voelde me kapotgaan... met Remi in mijn kielzog... aiai.

Ik merkte wel al snel dat ondanks de pijn, Remi ook niet op reserve aan het lopen was en ik kon de volgende 3 weliswaar vrij vlakke kms (los van een brugje over de autostrade dan) een tempo van rond de 3'40" volhouden... en ja Remi kreeg het moeilijk bij dit tempo. Rond km 6.5 liep ik ondertussen alleen en kwamen we weer in een klein stukje weiland en hier kon ik zowaar terug aansluiten bij de twee voorliggers. Al was het van korte duur want Dominique gunde me dat pleziertje niet en verhoogde direct het tempo... gevolg Frankie er weer af. Kilometer 7 en 8 was lopen met flankwind en langzaam zag ik beide heren meter per meter op mij pakken en zelfs Gert Theunis bijhalen. Raphael was ondertussen al buiten schot. Het goeie nieuws was wel dat ondanks die toch wel mentale tik van weer te moeten lossen, mijn voorsprong op Remi ook langzaam vergrootte. Eindelijk ... de laatste 3 kilometer. Hiervan wist ik dat ze met volle rugwind waren en licht bergafwaarts liepen. Hier kon ik dan ook weer wat bekomen en mijn tempo terug opkrikken, maar inlopen op de voorliggers zat er wel niet bij. Kilometer 10 liep ik zelfs op 3:21 dus het verschil met het begin was groot en dat merkte ik ook wel aan het gevoel.

Voor me was het een interessant gevecht tussen de drie V1 heren om de plaatsjes te verdelen waarbij ik zag dat Dominique door al het zware kopwerk uiteindelijk als eerste moest lossen. Ik kon netjes de 5e plek en 2e plek in mijn categorie consolideren. Beny werd uitstekend 3e net achter Gert Theunis.
Al bij al ondanks het slechte gevoel (dat nu toch al twee weken in mijn lijf zit) moet ik heel blij zijn met het resultaat en dat was ik ook wel. Samen met Beny nog goed nagekeuveld over het wedstrijdverloop bij een goeie Leffe met een heerlijk stuk gezonde cake van Beny zijn madam! Het was een goeie dag. :-)

Wedstrijd #5 2017 - La promenade du Geer

Datum	Afstand	Tijd	Tempo	Hoogte	Temperatuur	Positie
26.02.17	10.30 km	00:37:03	3'35"/km	28 m	+8.9 °C	8 / 284

Wedstrijdoverzicht Garmin

Twee weken na de laatste wedstrijd in Alleur wagen we ons vandaag nog eens aan een 10 km wedstrijd en meerbepaald in Geer. Deze wedstrijd had ik vorig jaar ook al eens meegedaan maar toen in een hele andere hoedanigheid, namelijk als voorbereiding voor de Rotterdam marathon. Vorig jaar had ik eerst het parcours al eens helemaal uitgelopen voor de wedstrijd (42:31) om vervolgens deel te nemen aan de wedstrijd zelf in 37:28. Dit jaar gold deze wedstrijd als een tussendoortje maar ook wel als een testje als voorbereiding voor de eerste wedstrijd van de Challenge Hesbignon volgende week in Fernelmont. De voorbije 2 weken liepen echter alles behalve van een leien dakje. In Alleur volde ik in de laatste kilometers als iets trekken in mijn rechter hamstring. En de volgende dagen bleef dit pijnlijke gevoel elke dag aanwezig. 's woensdags met pijn een zware 15x400m intervaltraining gedaan en nadien was de pijn natuurlijk nog erger. Dus op advies van de trainer een Herzog compressieband gekocht, spierzalf gehaald en een kine geraadpleegd. Hamstring blessures kunnen enorm vervelend zijn en chronisch dus direct alle maatregelen in gezet. De kine bevestigde gelukkig dat het niet om een scheur ging; maar adviseerde toch om meerdere sessies te komen bijwonen. Ondanks de blessure heb ik de volgende dagen echter nog veel kilometers gemaakt met zondag zelfs een lange duurloop van 35km. De pijn werd minder en de laatste week voelde ik eigenlijk niets meer, maar omwille van het rampzalige weer had ik deze week dinsdag; woensdag en donderdag niet getrained. Dan maar goedmaken op vrijdag en zaterdag met vooral vrijdag een 20km loop met 5x3' volledig in het rood. Dit in combinatie met een nieuwe verkoudheid, bleken duidelijk geen goeie voorbereiding voor deze wedstrijd waardoor het resultaat van deze wedstrijd in vergelijking met de voorbije weken zeer pover was.
Ik vertrok met Beny (sinds lang nog eens met ons twee!) naar de wedstrijd met de hoop hier te komen voor het podium. Aan de start wel weer wat schoon volk met Patrick Philippe, Chris Wouters en nog enkele snel ogende jonge gasten.

Het wordt een zeer snelle start waarin 3 jonge gasten direct wegspurten van de groep, daarna een groepje van 3 met onder andere Gregory Baar en waarbij ik samen met Beny; Patrick; Chris een derde groepje vormen. Al snel merkte ik dat het gevoel vandaag niet was wat het moest zijn. Bovendien stoorde die compressieband verschrikkelijk en moest ik dat k*%£#te ding heel de tijd optrekken in de eerste kilometers. Dit werd nog mooi in beeld gebracht tijdens een van de foto's.

Na kilometer 2.5 haalden we het tweede groepje terug bij en moesten de ingehaalden ook onmiddellijk lossen. Samen met Patrick en Beny bleef ik nog over, maar ik begon het al zwaarder te krijgen en kopwerk kwam zelfs nog niet in mijn gedachten op. Het was gewoon volgen geblazen.
Op de smalle fietsstrook langs het water rond km 4 brak bij mij de ban en moest ik lossen... het begin van een lange en ellendige wedstrijd. Het gemiddelde tempo na 4 kilometer lag wel onder de 3:25, maar de voorbije weken had ik dit aangekund en vandaag lukte dit gewoon niet.

Door de mentale dreun zakte mijn tempo in één klap naar 3:45 en uiteraard werd ik dus langzaam bijgebeend door Chris Wouters en Christophe Scholzen. Er stond bovendien heel veel wind vandaag en het stuk tussen kilometer 4 en 8 was continu in het veld tegen de wind inbeuken. Na te zijn ingehaald had ik niet meer de moed om proberen aan te pikken.... gewoon mijn wedstrijd uitlopen en zsm naar huis. (dat plaatje speelde een keer of 100 in mijn gedachten af). Km 9 en 10 kregen we weer wat wind mee en door wat te vertragen zat ik natuurlijk niet meer volledig a bloc dus kon hier wel weer een beetje versnellen. Uiteindelijk de laatste strook van 400m omhoog richting de finish en wind pal in het gezicht... bij de aankomst kon je duidelijk zien dat ik uitermate tevreden was met een eindtijd van 37:04...

Geen goeie generale repetitie voor volgende week, maar waarschijnlijk ook grotendeels aan mezelf te danken. Die zware training op vrijdag was een slecht idee en dan zaterdag 18 km trailen en vervolgens nog gaan wandelen ook niet. Dat samen met een lichte blessure en een verkoudheid was natuurlijk de kroniek van een aangekondigde mislukking.

Gewoon vergeten en volgende week niet te gek doen.