Wedstrijd #6 2017 - Jogging T.T.Tillier (Challenge Hesbignon)

Datum	Afstand	Tijd	Tempo	Hoogte	Temperatuur	Positie
05.03.17	11.40 km	00:40:49	3'35"/km	83 m	+7.8 °C	5 / 212

Wedstrijdoverzicht Garmin

Na een lange voorbereiding is het zover: de eerste wedstrijd van de Challenge Hesbignon en helaas vertrek ik toch met een klein hartje. De voorbije weken is de goeie vorm plots omgedraaid in een mindere periode. Als voorbereiding had ik dan (met de foutjes van vorige week indachtig) een rustige week ingepland zodat ik normaal fris aan de start moet verschijnen. De generale repetitie op zaterdag (10 km loslopen) gaf echter niet direct veel moed, want het gevoel was eigenlijk helemaal niet goed. Maar goed... we zijn er lang voor aan het trainen geweest. Met goeie moed naar de wedstrijd! Op zaterdag laat Beny weten dat hij ook van de partij zal zijn en net zoals vorige week vliegen we er dus weer met zijn twee in. Het is een verre verplaatsing naar Fernelmont (vlak tegen Namen)... een autorit van 45 minuten vanuit Nerem en dus bijna een uur vanuit Hoeselt, maar we arriveren netjes op tijd. Ter plaatse krijg ik Beny overtuigd om zich ook voor de Challenge in te schrijven! Mooi zo! In de opwarming wordt al duidelijk dat er een stevig windje staat. Gezien ik thuis het parcours wat bestudeerd had, weet ik dat tussen km 3 en km 6 de wind gans de tijd recht in het gezicht zal blazen dus dat wordt een stevig begin. Zorgen dat we nog wat energie over hebben naar het einde toe is dus de boodschap. De start is aan het sportcomplex en ik herken onmiddellijk Remi van Loo die ongetwijfeld ook deelneemt aan de Challenge. Vorig jaar moest ik nog meermaals de duimen voor hem leggen dus het wordt afwachten wat dit gaat geven.
De start verloopt eigenlijk best hectisch. De startgever is blijkbaar zeer ongeduldig en begint uit het niets af te tellen. Beny zit op dat moment nog gehurkt zijn veters te binden en gelukkig krijgen we hem nog even tegengehouden; maar in plaats van terug vanaf 5 te beginnen telt hij verder af vanaf 2 en HUP weg zijn we. Wat nu? De eerste paar honderd meter lijken eigenlijk traag te gaan. Zonder veel moeite te moeten doen vlieg ik direct naar de kop van de wedstrijd... inhouden Frankie... nadenken... dus ik zoek snel wat schutting in de rug van Raphaël Durviaux. Beny had voor de wedstrijd al aangegeven dat dat een stevige klepper was. Km 1 is zeker niet de snelste eerste kilometer die ik ooit in een wedstrijd heb gelopen: 3'30". Tijdens het lopen van km 2, worden we bijgebeend door Gert Theunis (V1) en gaat het pad over in een veldweg met grote plassen water. Het wordt een strook van 500-1000m springen om de plassen te ontwijken. Het maakt het er zeker niet gemakkelijker op en bijgevolg wordt km 2 eveneens ronde de 3'30". In kilometer 3 wordt het parcours pas echt lastig... de plassen maken plaats voor een vettig veldbaantje waar je constant je voeten onder je lijf voelt wegglijden. Ondertussen moet ik Raphael en Gert lossen en kom ik alleen terecht op de 3e plek met kort achter me Beny en Dominique Noel met Remi van Loo. Ik wist op voorhand al dat km 3 een zware klepper werd en dat werd bevestigd want het vettige weggetje begon ook nog eens goed te stijgen. Niet langgerekt; maar van die korte, stevige kuitenbijters. Op km 2.7 maken we een 90° bocht naar rechts terug naar de beton, maar wel pal tegen de wind in in open sferen. Kilometer 3 wordt mijn traagste kilometer met meer dan 3'50". Vervolgens tegen de wind in beuken werd er iets te veel aan en ik moest Beny en Dominique Noel lossen en uit onderstaande foto kan je afleiden dat dat niet van hart was. Hoe dan ook... ik moest passen en voelde me kapotgaan... met Remi in mijn kielzog... aiai.

Ik merkte wel al snel dat ondanks de pijn, Remi ook niet op reserve aan het lopen was en ik kon de volgende 3 weliswaar vrij vlakke kms (los van een brugje over de autostrade dan) een tempo van rond de 3'40" volhouden... en ja Remi kreeg het moeilijk bij dit tempo. Rond km 6.5 liep ik ondertussen alleen en kwamen we weer in een klein stukje weiland en hier kon ik zowaar terug aansluiten bij de twee voorliggers. Al was het van korte duur want Dominique gunde me dat pleziertje niet en verhoogde direct het tempo... gevolg Frankie er weer af. Kilometer 7 en 8 was lopen met flankwind en langzaam zag ik beide heren meter per meter op mij pakken en zelfs Gert Theunis bijhalen. Raphael was ondertussen al buiten schot. Het goeie nieuws was wel dat ondanks die toch wel mentale tik van weer te moeten lossen, mijn voorsprong op Remi ook langzaam vergrootte. Eindelijk ... de laatste 3 kilometer. Hiervan wist ik dat ze met volle rugwind waren en licht bergafwaarts liepen. Hier kon ik dan ook weer wat bekomen en mijn tempo terug opkrikken, maar inlopen op de voorliggers zat er wel niet bij. Kilometer 10 liep ik zelfs op 3:21 dus het verschil met het begin was groot en dat merkte ik ook wel aan het gevoel.

Voor me was het een interessant gevecht tussen de drie V1 heren om de plaatsjes te verdelen waarbij ik zag dat Dominique door al het zware kopwerk uiteindelijk als eerste moest lossen. Ik kon netjes de 5e plek en 2e plek in mijn categorie consolideren. Beny werd uitstekend 3e net achter Gert Theunis.
Al bij al ondanks het slechte gevoel (dat nu toch al twee weken in mijn lijf zit) moet ik heel blij zijn met het resultaat en dat was ik ook wel. Samen met Beny nog goed nagekeuveld over het wedstrijdverloop bij een goeie Leffe met een heerlijk stuk gezonde cake van Beny zijn madam! Het was een goeie dag. :-)