dinsdag 27 juni 2017

Wedstrijd #15 2017 – Les Crêtes Fallaisiènnes 2017 (Challenge Hesbignon)


Datum
Afstand
Tijd
Tempo
Hoogte
Temperatuur
Positie
11.06.17
13.40 km
00:52:09
3'54"/km
172 m
+23.9 °C
3 / 293

 Wedstrijdverloop Garmin

Dit was een wedstrijd waar ik al 3 weken naartoe geleefd had. Tijdens de jogging in Borlez wist iemand ons na de wedstrijd te vertellen dat Fallais een heel zware koers was en nadat ik dit dezelfde avond nog had opgezocht kwam ik inderdaad tot de conclusie dat Fallais heel zware kost is met 2 stevige beklimmingen met een gemiddeld stijgingspercentage richting de 15%. Waarom in hemelsnaam kijk je nu uit naar zo een wedstrijd? Dat vraag ik me nu ook nog af; maar ik wilde hier een goed resultaat neerzetten en de negatieve spiraal van de voorbije maanden definitief ombuigen in een positieve trend. Beny had vorige week na Bassenge heeft veel last gekregen aan de hamstrings en ging half geblesseerd uiteindelijk toch mee lopen.

Deze week waren we mooi op tijd in Fallais en via wat bloginformatie verkregen van de blog van Mario en Willy had ik al een idee van hoe het parcours er zou aan toe gaan. Kort samengevat: tot km 4 relatief vlak; dan een heel zware klim om dan van km 5 tot 8 wat op en neer te gaan en op km 8 weer een stevige klepper voor de kiezen te krijgen. Vanaf km 9 is het dan dalen tot aan de finish. Bijna alles op onverharde wegen weliswaar. Zeker geen snel parcours vandaag!

Aan de start zien we al dat Arnaud vandaag klaar is om er een lap op te geven dus daar gaat niet veel aan te doen zijn. Voor het overige niet heel veel bekende gezichten. Misschien ook niet veel gegadigden voor zo een wedstrijd. De start is zeker niet overdreven snel; ook met het verloop van de wedstrijd in gedachten is het verstandig om niet te hard van stapel te gaan. Arnaud snelt er al gauw alleen vandoor gevolgd door Jeremy Classe, een loper die ik nog niet vaak ben tegengekomen, maar duidelijk heel sterk blijkt. Daarachter volgt Anael Argento met op een paar tientallen meters daarachter ikzelf en Beny. Dit blijft ook zo tot aan de eerste beklimming op 4 km.


Hier lopen we al snel in op Anael en komen we vervolgens met 3 te zitten. Die eerste beklimming is bovendien loodzwaar. 60-70 hoogtemeters op minder dan 500-600 meter is moordend en het tempo zakt weg tot minder dan 4:30 wat uiteindelijk nog wel meevalt. Eens boven aangekomen krijgen we een km om "op adem te komen". Dat lukt me eigenlijk wonderwel en als snel kan ik het tempo enorm omhoog jagen. Ik slaag er zelfs in om een gaatje te krijgen tov Anael. Voor Beny; die half geblesseerd deelneemt is het al enorm straf dat hij op dit moment nog steeds op deze plek aan het lopen is.
km 5 wordt op het einde trouwens heel fel en scherp dalend en zou bij nat weer regelrecht gevaarlijk zijn geweest. Nudat de grond kurkdroog is durf ik wat meer risico's pakken en loop ik deze km in 3:22. De volgende 3 kilometer is constant heuvelachtig met vaak smalle strookjes bospad in hoog gras. Uitstekend loopt zoiets zeker niet en het tempo zakt wel weer wat. Kilometer 7 en 8 zijn twee heel zware kleppers, maar ondanks het feit dat ik km 8 trager loop dan 4; voelt deze kilometer minder zwaar aan als km 4. Los daarvan is dit voor een jogging een moordend stukje waar je jezelf helemaal op kan kapot lopen. Dus het is in dit middenstuk een kwestie van krachten sparen.

Want na kilometer 8 volgen nog bijna 5 km dalend parcours waar je nog tempo moet kunnen maken. Dat lukt me uitstekend gezien ik ga draaien aan een tempo van 3:36. Zeker gezien het feit dat dit parcours zeker geen mooi tarmac baantje is, maar een veldweg vol diepe gaten en lang gras. Het laatste stuk is wel weer terug richting tarmac. Alleen moeten we net voor de aankomst, rond km 12.2 begint er een steil dalende stuk in een bosje met veel stenen en gaten en eigenlijk zie je niet goed waar je aan het lopen bent. Een best gevaarlijk stuk ook omdat hier een scherpe bocht inzit waar Beny in al zijn enthousiasme in de gracht is gesukkeld. Ik overleef het gelukkig beter en kan terugblikken op een wedstrijd die goed moet doen voor het vertrouwen. Al enkele weken op rij dat ik als derde senior binnenkom. Het wordt precies mijn vast stekje!! Nu staat als volgende belangrijke wedstrijd met een DIKKE stip de Hoeseler Run aangeduid. Afwachten wat dat gaat geven... lopen voor eigen publiek.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten