Wedstrijd #23 2017 – Marathon Berlin 2017

Datum	Afstand	Tijd	Tempo	Hoogte	Temperatuur	Positie
24.09.17	42.195 km	02:37:43	3'44"/km	55 m	+13.9 °C	262 / 43800

Wedstrijdverslag Garmin

2 december 2016 was de dag waarop ik vorig jaar besloot om eens een keer een marathon te gaan lopen buiten Nederland en nog niet de eerste, de beste marathon. Op het menu staat de marathon van Berlijn en dit zou ook de enige marathon zijn die ik zou lopen in 2017 daar ik in het voorjaar eens wou deelnemen aan een Challenge.

Na een vermoeiend voorjaar stond ik er best goed voor in het klassement van de Challenge Hesbignon en dit bood het ideale perspectief om te beginnen aan een 12-weken durend schema richting de marathon. Het werden 12 zware weken waarin net geen 1600 km werden afgelegd en met de nodige ups (verschroeiing van mijn 10k PR op de Runnerworldloop, enkele heerlijke lange duurlopen met een fantastisch gevoel), maar ook verscheidene downs (de volledig mislukte 10 miles in Veldhoven, het ontstoken borstbeenvlies, het rampzalige gevoel de dagen na de 10 miles Veldhoven). Alles bij elkaar toch een zeer goeie voorbereiding met meer ups dan downs en geen blessures. De laatste trainingsweken waren trouwens ook perfect.

Op vrijdag samen met Kevin naar Berlijn vertrokken om te verblijven in het Golden Tulip Berlin Hotel Hamburg. Nog even spannend of onze vlucht wel zou doorgaan daar RyanAir wat onrust creëerde, maar gelukkig verliep de reis heel vlot. Zoals altijd is de laatste week een dikke stressweek... weinig trainen... veel eiwitten eten... zware benen... als het maar goed komt. De dag voor de wedstrijd loop ik samen met Kevin 7km in het park in Berlijn en de km op marathontempo voelt niet lekker aan... twijfels :-)

Toch is het zover... na een pastabuffetje dat me goed beviel ondanks de veel te waterige bolognaise saus met heel veel gehakt (dat ik grotendeels liet liggen), ligt de looptenue klaar om erin te vliegen!
05:30 am gaat de wekker en om 06:00 am gaan de ontbijtpoorten open en het is druk! Toch geen te zwaar ontbijt, gewoon genoeg om de voorraden weer aan te vullen en dan richting start!

In Berlijn is alles zo klaargemaakt dat je zoiezo moet rekenen op een 2tal kilometer wandelen vanuit het meest nabije metrostation. Dat is dan ook maar ineens de opwarming. De start ligt op de grote ''Strasse des 17 Juni" en het is er een enorme drukte! Ik ga ongeveer 10-15 minuten voor de start naar mijn startvak B en vanaf dan is het puur genieten. Op een groot scherm kunnen we volgen hoe deelnemers van alle landen gemotiveerd de massa toespreken; hoe het parcours er precies zal uitzien; hoe de weersverwachtingen zijn en last but not least: welke toppers er allemaal deelnemen vandaag. Bij het zien van het trio: Kipchoge; Kipsang; Bekele krijg ik het zelfs even moeilijk. Wat een zalige beleving is dit!

Vervolgens zijn we klaar om erin te vliegen... en het wordt een waanzinnig aangename start. Direct na de start merk ik onmiddellijk dat alle voortekenen van de voorbije dagen loos alarm waren want de benen voelen geweldig aan en door mijn mooie startvakpositie heb ik ook onmiddellijk veel ruimte om direct in mijn goeie tempo te komen, zijnde 3'45". Na 2 km is het wel licht beginnen miezeren en eigenlijk is het niet meer gestopt maar veel deerde dat niet... ook omdat er nagenoeg geen wind stond.
1 groot nadeel waren de vele plassen water op het traject. Onmogelijk om hiermee rekening te houden en dus los erdoor!

Gevoelsmatig had ik misschien minidipjes op km 15 en km 25 maar dat ging zeker niet gepaard met een vertraging van mijn tijd. Ik heb eigenlijk continu strak mijn tempo kunnen aanhouden. Ondanks het mindere weer was de sfeer rond het parcours trouwens prima en het is ook heerlijk dat je op geen enkel moment alleen komt te lopen daar er hier gewoon heel veel goeie lopers meedoen. Qua parcours is Berlijn nochthans zeker niet sneller dan pakweg Rotterdam want hier en daar is er wel wat licht verval; maar het voelt sneller aan door de grote massa deelnemers!

Vanaf km 28 wanneer vele lopers het langzaam moeilijk gingen krijgen; begonnen mijn benen er eigenlijk echt goed door te komen. Niet dat ik versnelde, maar ik vertraagde ook niet en daar de meeste andere lopers wel vertraagden, voelde dit aan als versnellen en gaf me dat een enorme mentale boost. De laatste 12-14 kilometer loop ik nog een honderdtal lopers voorbij en dit geeft me natuurlijk vleugels!

Uiteraard wordt het gevoel wel wat zwaarder naar het einde toe; maar puur op adrenaline versnel ik de laaste 2.2 km richting Brandenburger Tor en trek ik mijn gemiddelde tempo op naar 3'36", genoeg voor een negatieve split en een heerlijke finish in 2'37"43". Gezien mijn doel was om te finishen onder 2'40" was ik hier uitermate blij mee. En vooral ook omdat ik niet stuk zit.

Een topgevoel is wat er rest en hoog tijd om terug even te genieten van enkele goeie biertjes en een pak lekkere frieten.